De Jang a säin Hond sinn
onzertrennlech. Am léifste
schaffe si zesummen am Jang
sengem schéine Gaart: Déi zwee
hu wierklech e gréngen Daum.
Mee enges Daags geschitt eppes
Schreckleches: Säin Hond stierft.
Fir de Jang brécht eng Welt ze
summen. Vu lauter Trauer
zitt hien sech zeréck, zerstéiert säi schéine
Gaart a léisst e verwëlderen.
Bis op eemol eng komesch
Planz bei hien eriwwerwiisst ...
a wiisst ... a wiisst ..
onzertrennlech. Am léifste
schaffe si zesummen am Jang
sengem schéine Gaart: Déi zwee
hu wierklech e gréngen Daum.
Mee enges Daags geschitt eppes
Schreckleches: Säin Hond stierft.
Fir de Jang brécht eng Welt ze
summen. Vu lauter Trauer
zitt hien sech zeréck, zerstéiert säi schéine
Gaart a léisst e verwëlderen.
Bis op eemol eng komesch
Planz bei hien eriwwerwiisst ...
a wiisst ... a wiisst ..